Op een boogscheut van het hoogste punt van België ligt het Centre de Nature van Botrange. Van daaruit vertrekt onze wandeling vandaag via het avontuurlijke stroompje Ghaster naar de mooie, en naar Belgische normen, grote, waterval van de Bayehon, om dan de Bayehon rivier te volgen naar zijn prille begin.
Op een boogscheut van het hoogste punt van België ligt het Centre de Nature van Botrange. Van daaruit vertrekt onze wandeling vandaag via het avontuurlijke stroompje Ghaster naar de mooie, en naar Belgische normen, grote, waterval van de Bayehon, om dan de Bayehon rivier te volgen naar zijn prille begin.
Je laat de wagen achter op de mooi aangelegde parking van het Centre de Nature van Botrange – de wandelkaarten zijn hier overigens ook te koop. Deze lusvormige wandeling kan je in beide richtingen doen, het hangt een beetje af van je voorkeur: een steile afdaling in het begin of een steile klim op het einde? Om deze avontuurlijke wandeling zo aangenaam mogelijk te maken beschrijven we ze met de afdaling in het begin, daarna stap je de lange klim zo geleidelijk dat je er maar weinig van voelt.
Dwars tegenover het Centre de Nature loop je een brede brandgang in en volg je de blauwe stip. Dit is vaak het meest sompige gedeelte van de wandeling, dus waterdichte schoenen of goedzittende laarzen zijn zeker een must. Na een kleine kilometer kom je aan een splitsing, en duik je in het bos – de blauwe stip staat de hele wandeling goed aangeduid. Naast je begint de Ghaster zich vorm te geven. Een goeie 500m verder duikt de Ghaster naar beneden, en via een brugje en een paar trappen volg je nu deze kleine maar stoere bergrivier tot zijn monding in de Bayehon, meer dan 100 meter dieper. Vanaf nu wordt het écht leuk.
De meer dan 100m hoogteverschil overbruggen we in anderhalve kilometer. Dat resulteert in smalle, modderige bos- en rotspaadjes, en hier en daar een – al dan niet weggesleurd – houten boomstammen brugje. Een vaste voet is vereist, maar echt gevaarlijk wordt het nooit – het grootste gevaar blijft beperkt tot natte voeten. De weg slingert zich naast de rivier omlaag, en soms dwingt een omgevallen boom of een te uitgebreid modderbad je een alternatieve route te kiezen, maar de weg naar beneden vind je altijd. Halverwege kom je een open stuk met een zeer steile weide tegen – dit is de voet van de bekende skipiste van Ovifat. De skiliftjes zie je iets verder staan. Neem je tijd op dit stuk, de rest van de wandeling is een pak makkelijker.
Een laatste brug en je komt in de grotere vallei van de Bayehon terecht. De weg is hier zelfs even een keurig grindpad. We volgen de Bayehon stroomopwaarts. Het eerste brugje over de Bayehon nemen we niet, want dat leidt naar Longfaye. Een kilometer later steken we een brugje over en dan moeten we even opletten, de makkelijke weg leidt ons rond een kleine heuvel, maar wij willen net over deze heuvel. Deze korte weg is smal en rotsachtig, en mogelijk merk je de wit-rode tekens van de Grote-Routepaden op de rotsen geschilderd. Het heuveltje is kaal gekapt op een paar struiken en wat veen begroeiing na. Maar op het einde van dit heuveltje, aan een eenvoudige zitbank, krijg je wel het spectactaculairste zicht op – wat ik me heb laten vertellen – de grootste natuurlijke waterval van België is: de Cascade du Bayehon! Een pauze hier dringt zich op, en honderd meter verder staat ook nog eens een mooie – en droge – schuilhut. Aan u de keuze.
Vanaf de schuilhut wordt de route terug even pittiger, geaccidenteerd terrein zoals dat mooi heet, maar de klim is geleidelijk. Kort na de schuilhut passeer je de Vieux Chêne, een holle eeuwenoude eik. Je passeert twee zijwegen, maar de blauwe stip gaat rechtdoor, stroomopwaarts langs de Bayehon, tot aan zijn bron. Kort na deze tweede zijweg moet je opnieuw even opletten. Het wandelpad veranderd van kant ter hoogte van een splitsing, en het sprookjesbos dat de jonge, kronkellende Bayehon vergezelde, werd onlangs spijtig genoeg voor een groot deel geveld… Een wegwijzer kan hier en daar dus ontbreken, maar zolang je het riviertje volgt is het goed. De laatste kilometer tot aan de N68 gaat over een makkelijke boswachtersweg, en hier verlaat het stoompje de wandeling.
We komen in het veengebeid van de Neûr Lowé, het brongebied van de Bayehon. We volgen heel even de straat, om dan terug in te slaan op een populaire wandel en langlauf piste richting Centre de Nature. Het brede, makkelijke en vooral rechte pad brengt je in minder dan drie kilometer terug naar de parking.
Parking: E42 Verviers – Sankt-Vith, afrit 10 Hockai, richting Hoge Venen en Signal de Botrange. Of E40 Luik – Aachen, afrit 38 Eupen. Het Centre Nature ligt op de N676 een kilometer voorbij Signal de Botrange.
Wandelroute: een plaatselijke avontuurlijke wandelroute aangeduid met blauwe stip op de wandelkaart “Hoge Venen” of “Aan de rand van de Venen”.
Afstand: 11 km en 3 tot 5 uur. Tussen de 660m en 460m hoogte.
Anders: je kan de wandeling ook starten ter hoogte van de Neûr Lowé langs de N68. Er zijn enkele parkeerplekken langs deze weg. Je kan ook de wandeling in omgekeerde richting stappen, dan komt de stevige klim via de Ghaster op het einde. Voor de liefhebbers dus.
Horeca: niets langs de wandelroute maar in het Centre de Nature zelf is er eenvoudige restauratie en aan de Mont Rigi en Signal de Botrange zijn er leuke herbergen.
De wandeling kan hier gedownload worden in verschillende formaten op Wikiloc.
Geef een reactie