Een relatief eenvoudige wandeling van 13km vanaf Baraque Michel via de groene rechthoekjes. Je passeert langs Fagne de la Polleur, Pont de Bèleu, het natuurreservaat Setay, Les Six Hêtres, de riviertjes Polleur en Herbôfaye om langs de Vecquée en Croix de Fiancés terug te keren.
Een vrij eenvoudige wandeling, zonder afgronden of dieptes, maar wel met veel modder als het niet vriest. Je maakt eigenlijk een grote acht, waarbij je twee keer bij de schuilhut van Pont de Bèleu komt. Je kan de wandeling in beide richtingen stappen maar wellicht start je best op de volgende manier: Baraque Michel – Pont de Bèleu – Setay – Les Six Hêtres – Polleur – Pont de Bèleu – Rau de Herbôfaye – La Vecquée – Baraque Michel. Op die manier heb je het vrij lange Setay stuk in het begin, waarna het alleen maar beter wordt. De groene rechthoek staat heel correct aangeduid, maar je moet er natuurlijk wel op letten, de wegen daar zijn één groot vierkant netwerk dus het is makkelijk om te vroeg of te laat in te slaan. De uitstekende wandelkaart “Hoge Venen” komt goed van pas – daarbij dit is wellicht één van de beste Belgische wandelkaarten die er zijn.
Bij de start dus niet door het natuurreservaat maar opzij ervan. Via brede boswegen richting de schuilhut van Pont de Bèleu – een populaire plek bij groepen om te picknicken. Van daar doorstappen tot Setay, zowat het saaiste stuk van de wandeling. Een brede brandgang gedurende 2 km, en dan nog een extra kilometer “vierkante” brandgangen tot we in de buurt van Les Six Hêtres komen. Vanaf hier is het terug prachtig (nuja… we zijn verwend… en dus Setay “saai” noemen is best wel gemeen). Hoe dan ook, de paadjes worden terug smal en kronkelend, zoals we het graag hebben. Met een beetje chance is de zitbank onder die gigantische beuken vrij.
We volgen daarna heel even de GR door een mooi wild stukje bos. De brandgang staat bijna volledig onder water – en niet altijd even zichtbaar. Wegzakken is dus bijna gegarandeerd. Stevige vrieskou helpt dus hier! Nu en dan kan je – en moet je – een alternatieve route zoeken via het bos links en rechts omdat moeras de weg verspert.
Daarna kom je uit op een hele lange, open brandgang, richting NNW om op het einde uit te komen aan de Polleur, die iets verderop stroomafwaarts de Hoëgne zal heten. We volgen de Polleur stroomopwaarts. Je bent hier in een mooi open, woest gebied met hier en daar een berk. Regelmatig een knuppelpadje en een stukje brug. We blijven de Polleur volgen tot we opnieuw aan de schuilhut van Pont de Bèleu zijn. Daar volgen we naar links, om dan opnieuw links in te slaan, opnieuw NNW. Een brede brandgang die na de eerste kilometer terug wat mooier wordt. Voor we op de loodrechte Vecquée uitkomen steken we nog even een zijrivier van de Polleur over: Rau de Herbôfaye. Op de Vecquée gaan we naar rechts, langs de Croix des Fiancés (omgekomen in de jaren 1800 in de sneeuw van januari… nog een geluk dat we maart zijn ondertussen!).
De laatste kilometer gaat door een natuurgebied en over een lang knuppelpad. Je komt terug uit aan de kapel van Fischbach ter hoogte van Baraque Michel.
Helemaal niet moeilijk. Het grootste gevaar is wellicht wegzakken in de modder, of verloren lopen. Met al die vierkante wegen die er allemaal hetzelfde uitzien is dit een reëel gevaar. Neem dus kompas en kaart mee. De wandeling staat goed aangegeven, maar vertrouw daar nooit alleen op. Je daalt en stijgt ongeveer een goeie 100m, maar alles is zeer geleidelijk. Aanrader voor wanneer het erg koud is – zodat de modder bevroren is – maar zorg voor warme kleren, op de open stukken met harde wind is het bitter koud.
Geef een reactie