Het Buffalo Special 6 Shirt hebben we al besproken, maar ondertussen zijn we 5 maanden verder, en hebben we het shirt, en Buffalo’s concept van Pile & Pertex uitgebreid kunnen testen.

Waar beginnen we? Er valt zoveel te vertellen over dit ongewone, koppige, niet-buigen-voor -de-mode produkt. Samengevat: het werkt en het is buitengewoon fantastisch voor de koude en natte herfst en wintermaanden.

Buffalo wordt gemaakt uit pile. Een soort vacht dus, maar uiteraard synthetisch. De voorloper van de fleece die we allemaal vandaag al kennen. Ziet er niet uit, maar werkt beter dan fleece. Droogt snel, blijft warm zelfs wanneer het kletsnat is. Beter nog, je voelt het zelf niet dat het kletsnat is dankzij de lange haren van de vacht. En daarrond zit een zeer fijngeweven nylonstof Pertex genaamd. Pertex staat in de industrie hoog in aanzien, en wordt bijvoorbeeld graag gebruikt onder zijn ultralight variant Pertex Quantum in de beste donsslaapzakken van verschillende merken. De Pertex hier zorgt voor spatbestendigheid enerzijds, maar voornamelijk om het drogen van de pile te bevorderen anderzijds: regen en of zweet komt in de pile terecht, wordt naar buiten geduwd, waar de Pertex het opneemt, verspreid over een groot oppervlak, en zeer snel verdampt.

Omdat je er niets onder aan hebt, zweet je rechtstreeks in de pile – uiteraard regel je het zweten een beetje via de ritsen aan de zijkant en de voorkant – maar kom, vocht afgeven doet een lichaam altijd, zelfs als het slaapt. Dus het zweet komt in de pile terecht, en wordt direct weggezogen van de puntjes. Je merkt dus nooit dat je nat bent / aan het zweten bent. Geen klef gedoe of jeuk. Gewoon droog. De Pertex verdampt het zweet in de buitenlucht. Altijd droog en fris. Fijn!

Regent het, dan gaat het als volgt: regen komt op de Pertex terecht. Die is niet waterdicht. Wat spatbestendig en zo. Mijn ervaring is zelf dat je na enkele druppels op de Pertex er écht als een verzopen kat uitziet. De Pertex neemt die druppel op, verspreidt die over een groot oppervlak en laat die zo uitdrogen. Die ene druppel ziet er dus indrukwekkender uit dan hij is. Maar regen is natuurlijk niet één druppel, maar veel druppels. Uren, soms dagen aan een stuk. Wat gebeurd er dan? Wel, uiteindelijk komt het in de pile terecht. Waar je lichaamswarmte het terug naar buiten duwt om op te drogen. Het is dus een cyclus als het ware, of beter: je droogt het met je vel dat ergens 30°C heeft terwijl het nat wordt.

Als je het nog nooit geprobeerd hebt klinkt het griezelig. Eénmaal wel geprobeerd – en neem gerust in het begin een regenjas mee omdat je het zaakje niet vertrouwt – en je zal verslaafd zijn aan het aangename, comfortabele droge gevoel binnenin de jas, ongeacht de omstandigheden: geen zweet, geen regen. Droog. Lekker. Fris. Rond de Kerstperiode tijdens een trektocht in de Duitsland een dag lang in de regen gestapt. De Buffalo op het blote vel, kap aan, verder niets op het bovenlijf. Nog nooit zo aangenaam gestapt in de gietende regen. Je kan het nog best vergelijken met na een douche in een kamerjas stappen. Je bent nog wel nat, maar je voelt dat niet, en de kamerjas voelt goed aan. Warm en aangenaam. Buffalo heeft hetzelfde effect.

De voorbije 5 maanden nagenoeg op iedere excursie de Buffalo aangedaan. Dat is inclusief de twee sneeuw en vorstprikken die we gehad hebben. Dagenlang in de Ardennen en Hoge Venen ermee rondgelopen. Altijd dezelfde formule: Buffalo Special 6 Shirt met kap op bloot bovenlijf. Het werkt gewoon. En ergens is het een bevrijdende gedachte: regen en slecht weer maakt allemaal niet meer uit. Je hoeft niet dagen op voorhand te zien naar meteo.be of dit weekend een beetje mooi weer zal worden. Je kan net zo comfortabel en gezellig wandelen in de regen met een Buffalo als in droog weer. En waarom? Welja… eigenlijk gewoon omdat Buffalo niet waterdicht is. Het absorbeert het water. Daarom loopt het niet in je mouwen en kruipt het niets tussen je rits. Het is er al. Het zit overal. Je voelt het alleen niet.

Na enkele weken testen, rond de herfstperiode, was ik al overtuigd dat dit een favoriet stuk ging worden. We zitten typisch meerdere malen per week in de Ardennen en één enkel kledingstuk om daar een dagje rond te hotsen is gewoonweg zalig. Maar hoe werkt het tijdens een trektocht? Een bivak. In een tent tijdens de regen?

Wel. We hebben het allemaal getest. Verschillende keren. In verschillende omstandigheden, verschillende temperaturen en met verschillende slaapzakken, tarps en tenten.

Maar misschien moet ik eerst dit verhaaltje even vertellen; want het gaat het gebruik van Buffalo tijdens een trektocht mooi in perspectief stellen…

De dag voor Kerstmis smelt de sneeuw overal in de Ardennen. Er is nog een klein zijriviertje dat we nog niet afgevaren hebben. In de zomer kan het al helemaal niet want er staat geen water genoeg op. Daags ervoor kijken we nog even op de regie van de waterwegen en de rivier is als enige nog bevaarbaar. Als we aankomen kijken we naar een woeste coloradorivier. Golven van kolkend water. Hele bossen zijn overstroomd, en hier en daar een camping en tuin ook. Het enige wat ik kan denken is: het zal hier rap vooruitgaan, die paar kilometer leggen we in no time af. Maar onze kajak houdt het niet, en long story short, na een paar veel te stevige stroomversnellingen en golven, zinkt en slaat de boot om. We gaan beiden kopje onder, nemen een paar stevige slokken van de rivier, en worden woest een 50tal meter meegesleurd alvorens we ons kunnen vastgrijpen aan een overhangende tak. Joeri dacht even dat hij voet had, en wou rechtop gaan staan, waarna hij nogmaals kopje onder ging, griezelig lang zelf. Uiteindelijk geraken we uit de rivier, midden in een bos. Alles is nat, de dybags hebben het begeven, behalve één, die toch nog water heeft doorgelaten, maar netjes geabsorbeerd werd door mijn reserve jas, waardoor het armzalige 100 fleece erachter min of meer droog kon blijven.

Daags voor Kerstmis. In de winter. Kopje onder gegaan. Alles kletsnat, en nog één 100 fleece voor ons tweeën. Dat valt tegen. Nu moet ik zeggen op het moment zelf voel je geen kou, de adrenaline en het feit dat we alletwee bijna verdronken waren zorgen ervoor dat je niets voelt.

Joeri heeft een klassiek drielagen systeem aan, met een softshell broek en lange onderbroek. Ik heb mijn Buffalo aan en een Gore-Tex broek met lange onderbroek. Alles is zeiknat. Gedurende enkele minuten is 77 kubieke water per seconde (achteraf te weten gekomen via iemand die aangesloten was op het netwerk) door en rond ons gepasseerd. We strippen ons volledig uit. De onderbroeken wegen loodzwaar en voelen ondertussen ijskoud aan. De wollen Woolpower kousen worden even uitgewrongen en gaan terug aan. We staan nog wel in onze blote kont, maar de voeten hoeven al niet meer bloot op de ondergrond te staan. Ik wring de Buffalo één keer goed uit, en trek die aan. Ik verwacht een geworstel van jewelste, net zoals de natte lange onderbroek, maar de Buffalo gaat makkelijk aan. Ik had natuurlijk al gelezen van mensen die met Buffalo kleren door het ijs zakten en na zoveel minuten het terug warm hebben. Ergens verwachtte ik dus kou te voelen, die dan in theorie geleidelijk zou worden weggewerkt. Niets daarvan. Geen kou. De Buffalo pile voelde meteen lekker warm aan. Terwijl die doorweekt was. Geen opwarming. Geen 30 minuten fiks stapen om lichaamstemperatuur op peil te houden. Gewoon aandoen en klaar is kees. Alles flink dichtritsen, kap op, en de bovenkant was alweer goed. De Buffalo lekte aan alle kanten rond me, maar ik was prima. De broek was een ander verhaal. Dan maar in de natte Gore-Tex teruggekropen. Zonder de onderbroek. Daar kan ik alvast verklappen dat ’s avonds die broek nog nat was – we zijn rond het middaguur gekanteld.
Joeri krijgt het schamele droge fleece en de sukkelaar moet het daarmee stellen. Geen Pertex winddichte layer en warme pile voor hem. Een flinterdun fleece. Gelukkig is Joeri een koppigaard, en zelfs na veelvuldig én bezorgd “gaat het?” kreeg ik enkel een “ja” te horen. Maar mooi om te zien was het niet.

Na een half uur stappen was droog. Dat wil zeggen droog genoeg om in een wagen te stappen. Waarna we direct naar een cafe gereden zijn om een pint te pakken, moest natuurlijk lukken, net een cafe zonder chauffage, dus daarbinnen was het koud. Rond mijn barkruk verzamelde zich toch nog een plasje maar de Buffalo voelde droof aan en was warm. Ik had me kunnen verkleden, maar dat was niet nodig. Ja de broek was vervelend maar het zijn maar de benen. Een droge fleece aantrekken, waarom? De Buffalo voelt leuker aan. 6 uur later uiteindelijk toch verkleed. De broek mocht uit. De Buffalo was kurkdroog, en was dat al uren.

Qua ongeplande test kan dit wel tellen. Als ik half verdronken droog wordt in de winter op minder dan een half uur, dan is zo’n Buffalo een goeie levensverzekering. En dreig je eraan gehecht te worden.

Dat was zo’n beetje ons strafste verhaal… maar de Buffalo is ook gebruikt geweest in minder extreme omstandigheden. Dagwandelingen bijvoorbeeld. Eén constante daar was, ongeacht het weer, je stapt altijd min of meer droog de wagen in, en anderhalf uur later is je Buffalo kurkdroog als je thuiskomt. De rest van je uitrusting moet nog dagen drogen in de garage, je Buffalo hangt netjes aan de kapstok – klopt niet helemaal: je hebt die nog aan want het is zowel je “trui” als “jas”. En het ding is droog en warm.

Kan je een Buffalo uitdrogen tijdens een trektocht? Ja hoor. Makkelijk. Als het pakweg het laatste half uur niet meer regent, dan heb je een droge Buffalo om in de slaapzak te kruipen. Anders gewoon een half uur aanhouden in de tent, of onder één of ander afdak. Lichaamswarmte doet de rest. En zo nat als we toen in de rivier gevallen zijn wordt je wellicht niet meteen tijdens een trekdag.

Zo zijn we ook eens in November op een bivaknachtje beland in de Ardennen. Ze gaven een mooie droge heldere nacht uit. We gingen voor quick & dirty, dus tent en al dat gedoe namen we niet mee. Gewoon slapen onder de blote hemel. Het begon natuurlijk te regenen midden in de nacht. Ik had mijn Buffalo shirt aan en lag in de Alpkit Pipedream 400 donsslaapzak en een kapotte bivakzak. Lekker warm. De regen uit pure luiheid genegeerd en zo verder geslapen op mijn buik. De bivakzak was niet waterdicht en de slaapzak werd nat. Ikzelf bleef droog. En had het niet koud die nacht. ’s Ochtends was ik onder de indruk van de Buffalo. Als een jas je al een hele nacht warm en droog houdt in een kletsnatte donsslaapzak, wat moet een Buffalo slaapzak dan wel niet zijn (hint: ondertussen Buffalo slaapzak gekocht via de Buffalo man). Naar het schijnt worden Buffalo slaapzakken regelmatig gebruikt om klassieke (dons) slaapzakken op te waarderen – en te beschermen tegen het vocht. Het zijn geen bivakzakken, ze zijn niet waterdicht, maar ze blijven even goed werken, droog of nat. Nuja, dat liedje ken je ondertussen al zeker? De Buffalo slaapzak nog maar twee keer goed kunnen uittesten, dus daar wachten we nog even mee. Voor de liefhebbers: het is de lichtste, de Lightweight Outer. 857 gram en relatief compact. Volledig hetzelfde materiaal als de Special 6 Shirt: dezelfde soort pile, en dezelfde Classic Pertex.

Oh en daar willen we het ook nog even over hebben. Overlayering met Buffalo. Belay jackets en zo.

Het leuke aan die jassen is dus dat het totaal niet uitmaakt of zo droog of nat zijn. Ze voelen altijd even goed aan. En het zijn jassen die gemaakt zijn om actief te zijn, om in te bewegen dus. In het bijzonder in koud en nat weer (wat ze best wel kennen in de UK). Maar zoals we weten uit het artikel over overlayering, kan je onmogelijk het even comfortabel hebben met dezelfde isolatie als je actief bent als wanneer je stil zit. Ok, Buffalo lost dit op met zijn ritsen, zodat er verschillende niveaus van isolatie en dus warmte mogelijk zijn naargelang de activiteit: bergopstappen zal al meer warmte produceren, dan rustig vlak stappen. Maar op een zeer stevige vriesdag, zal je met één enkele Buffalo laag het ook koud krijgen na een uur of inactiviteit (rond de tent rondhangen, picknicken, etc).

Op dat moment kan je een paar dingen doen: wat op en neer springen tot je het terug warm hebt. Voila. Eenvoudige oplossing. Een misschien ietsje langere termijn oplossing is gewoon een extra laag aantrekken.

Zit je droog, en ben je droog, dan is een donsjas goed. De donsjas zal niet gaan samenklitten van het vocht, is goed comprimeerbaar, licht en warm. Je moet wel droog zijn, én droog blijven. Dat beperkt de mogelijkheden.

Een andere oplossing is een warme synthetische donsjas. Het voordeel van zo’n jas is dat die ongeveer, of net zo warm is als een donsjas, wellicht wat zwaarder, maar perfect tegen het vocht kan. Het is te zeggen, de jas zal nog warm genoeg blijven zelf is die vochtig vanbinnen. Het is uiteraard geen jas om mee in de regen te lopen, maar je kan die wel aantrekken boven een nat Buffalo shirt, en het Buffalo shirt zal drogen. Zit je nu droog, maar ben je nog nat van daarstraks, dan is een synthetische donsjas een prima extra laag. En meestal is het nog goed samendrukbaar – hoewel, als je het zo hard samendrukt dat je enkel nog een vliesje hebt… dan ga je enkel nog een vliesje hebben om je straks warm te houden. Denk daar ook even aan, iets zo hard samendrukken omdat het je lukt het zo hard samen te drukken, is daarom niet iets dat je wilt doen, dergelijke jassen halen hun warmte uit hoe bol ze staan nadat je ze aantrekt. De boel extreem hard platdrukken komt nooit goed op termijn.

Sta je nog steeds in de regen, ben en blijf je nat, of moet je straks met die extra laag terug de regen in, dan blijf je best volhouden aan het Buffalo systeem: boven je Buffalo shirt trek je een… Buffalo jas aan. Tadaaaa… dan heb je doodleuk twee keer hetzelfde aan, maar de combinatie maakt het gewoon bombproof. De dubbele isolatie zorgt voor dubbele warmte, wat de binnenkant volledig doet opdrogen. Het water baant zich een weg naar buiten en verdwijnt. Stap je met je extra Buffalo laag nog steeds in de regen, wel dan dringt de regen de buitenste Pertex binnen, om dan gewoon in de eerste laag pile die ze tegenkomt terug naar buiten gestuurd te worden. Ja… het is niet meer dan gewoon twee keer hetzelfde herhalen. Dus de jackets van Buffalo zijn gewoon hetzelfde als de shirts, behalve dat ze een volledige rits hebben, zoals euch… een jas ja. Waarom hebben ze zo’n rits? Wel omdat het gewoon makkelijker is aan te trekken bovenop een Buffalo shirt. Simpel. De Jackets hebben dus helemaal niets magisch, ze zijn gewoon meer van hetzelfde. Maar meer is goed!

De Buffalo Belay Jacket is wellicht de bekendste uit de reeks van de jassen. 626 gram. Licht. Even warm als de Buffalo Special 6 Shirt of het Mountain Shirt. Krak hetzelfde materiaal. Dezelfde pile en dezelfde Pertex. Maar gewoon een rits vooraan en extra brede mouwen zodat je die makkelijk over je shirt heen kan trekken. Fijn.

Wil je twee keer een Buffalo shirt aan trekken? Gaat dat ook gaan. Maar natuurlijk. Het is gewoon meer van hetzelfde. Mag ik twee keer een jas aantrekken. En geen shirt. Want die shirt modellen zijn niet zo voor mij? Wel… dat mag zeker, maar ik zou je persoonlijk toch aanraden om die shirts te proberen. Die zogenaamde smock modellen zien er misschien wat vreemd uit in een wereld van fleece en jassen met lange ritsen, maar eenmaal je die aanhebt, merk je toch dat zo’n smock design niets dan voordelen heeft.

Je buik heeft geen koude rits. Je hebt een groot stuk warme pile tegen je buik aangedrukt. Een detail dat je pas weet te appreciëren als je het eens gevoeld hebt. Beter nog: je handen kunnen in zo’n grote kangoeroe handenzak vooraan, op de buik. En de handen kunnen elkaar raken. Dubbel gevoerd daar. Lekker warm. Buik warm. Handen warm. En wat gebeurd er als je de heupriemen van een rugzak moet aantrekken boven een jas? Kan je dan nog in de zakken van die jas? Hangt de jas dan nog comfortabel om je heen? Neen, de jas zit gespannen in de heupriem en de zakken zijn onbruikbaar. De hele jas zit gekneld als het ware. De truuk met het Buffalo shirt is om je heupriem door die kangoeroe zak te leiden, zodat het het binnenste stuk pile stevig tegen je buik drukt, en de buitenste laag pile nog loshangt om je handen in op te warmen. Heel fijn. Maar moeilijker om te omschrijven dan om het gewoon te doen! En je hebt ook nog een hele grote borstzak, waar GSM, fototoestel en wandelkaart perfect in passen. Heel praktisch. Yip, het shirt model heeft een aantal uitgesproken voordelen, met als enige nadeel dat je het misschien niet zo snel aan of af kunt krijgen. Het goeie nieuws is dan wel, Buffalo doe je ook niet uit, het is je enige laag die je aanhebt… Vandaar dat de combinatie Buffalo shirt met pakweg een Buffalo Belay Jacket een winnende combinatie is. De Belay Jacket gaat de rugzak in en je weet dat welk weer en welke temperaturen je ook maar gaat tegenkomen, je ertegen zal kunnen.

Let wel… Buffalo werkt verslavend in dit winterweer. Een gewaarschuwd man etc etc etc.

De Buffalo product lijn: http://www.buffalosystems.co.uk/products/
De Buffalo Man in België: koen@headforthehills.be