Een jaar voordat de schoenen op de markt kwamen kregen we een paar Mammut MTR 201 Pro Low trailrunners toegestopt, met de summiere woorden: we horen wel wat jullie ervan vinden. Ondertussen liggen de schoenen in de winkel en hebben we de nodige avonturen ermee beleefd.

We zijn helemaal geen trailrunners. Maar hebben des te meer respect voor de onmenselijke prestaties die trailrunners schijnbaar makkelijk neerzetten. Neem nu bijvoorbeeld de Ultra-Trail du Mont-Blanc oftwel de UTMB: 166 km en 9600 m positieve hoogtemeters… de besten lopen dit rond de 20 uur… de modale trailrunner iets van 40 uur… Wij als trekkers doen daar een week over… En dan hebben we het niet over een handjevol mensen hoor… daar doen duizenden mensen aan mee. Ongelovelijk wat die kunnen.

We zijn dan wel geen trailrunners, maar hun speelterrein is ook het onze: ruwe bergpaden, steile cols, pure natuur. En we kunnen natuurlijk wel iets leren van hen. Eerst had je de lichtgewicht trend, die ondertussen genoegzaam bekend is, en mooi is overgenomen door de mainstream constructeurs. Met als resultaat dat we vandaag een uitrusting hebben die een fractie weegt van wat pakweg in het jaar 2000 beschikbaar was. Daardoor kunnen we verder en hoger gaan. En sneller. Fast & lite.

De trailrunners maken ook gebruik van specifieke lichtgewicht uitrusting. De schoenen zijn natuurlijk hier het allerbelangrijkste, maar ook ultralichte, sneldrogende kleren, en speciaal ontworpen rugzakjes, borstharnasjes bijna, die dan een absoluut minimum aan materiaal moeten bevatten. En dan kwam ergens de voorbije jaren de trend fasthiking de kop opsteken. Lange afstanden, die je normaal meerdaags zou doen, in een enkele dag stappen. Waarom? Omdat je het kan, omdat je de uitrusting hebt of omdat je weinig tijd hebt? En zo komen we bij voorlopig de laatste trend, die van microadventures. What’s in a name… uiteindelijk betekent het gewoon kort op avontuur gaan. Een dagje avontuur dicht bij huis, zonder daarvoor ver en lang op reis te moeten. Of een overnighter in de Ardennen. Of een trektocht in de Alpen, vrijdagnamiddag vertrekken en zondagnacht terug? Het kan allemaal en het heet dus microadventure. Wij houden het alsnog op “weekend”.

Maar… al die trends zorgen best wel voor innovatieve evolutie. Je bekijkt de zaken anders. Het is niet omdat je het altijd zo hebt gedaan, dat het niet anders kan. Vandaar de uitdaging voor ons, en dé test voor deze Mammut MTR schoenen: een week naar Chamonix, met één paar schoenen, om alles te doen. Avonturen allerhande in de bergen en afsluiten met de trektocht Tour des Aiguilles Rouges (TAR). Met enkel de Mammut MTR schoenen. Bevallen ze niet, dan hebben we dikke pech.

De allereerste keer dat ik de schoenen aanhad was op een snikhete beurs. Het type beurs waar je op het eind van de dag kilometers driftig gestapt hebt. Ki-lo-me-ters. En ik hield er een blaar aan over. Ai! Waren het de schoenen? De dunne sokken? Of gewoon de waanzinnig drukkende hitte dankzij de kapotte airco? Tja… komen we nooit te weten hé?

Fast forward enkele maanden, en om de conditie op peil te houden gaan we ’s avonds lopen. Langs de straat is zo saai, dus lopen we liever onze tochtjes in het Meerdaalwoud en het Heverleebos nabij Leuven. Onze klassieke loopschoenen maken plaats voor de Mammut MTR trailrunners. In combinatie met lage merino loopsokjes gaat het prima. De schoenen lopen heel soepel en de voeten zijn tevreden. Het kopje ook, want na een regenbui in een lekker geurend dennenbos lopen is best wel verkwikkend. En verder: geen blaren.

Nog enkele maanden later, en het is zomer. Nu écht grote fans van hiking en trektochten in de zomer zijn we niet. Te warm, teveel volk, de lente is zoveel aangenamer, en de herfst zoveel mooier. De zomer is voor ons voornamelijk alpinisme, in de zee gaan zwemmen als het enigszins kan, en véél BBQ’s met de vrienden.

Deze zomer hadden we “geluk” het werd herfst in Augustus, en bijna winter ook! Dus vonden we de nodige inspiratie om toch vaker erop uit te trekken. Het weer was wel fris, maar zolang je in beweging blijft voel je daar weinig van, dus kozen we voor een zeer minimalitische outfit tijdens onze activiteiten: korte loopshort, sneldrogend t-shirt, lichtgewicht windshirt, merino loopsokken en de Mammut MTR trailschoenen. Een energiebar en een ultralichte waterfilter en we kunnen een dag verder. Nu en dan eens natgeregend, maar kom, het blijft en is toch zomer, zelf met de lage temperaturen, dus het risico is berekend. Ook een aantal keren door rivieren en moerassen gewaad, met de Mammut MTR schoenen. De benen zijn natuurlijk in een mum droog, het voordeel van zo’n mini loopshortje, maar de schoenen, die bijzonder goed verlucht zijn, hadden totaal geen last van langdurig ondergedompeld zijn. Als we daarna op het droge doorstapten, droogden die snel uit, en hadden we geen last van onze voeten. Fijn.

En zo groeide het idee, om deze schoenen exclusief mee te nemen naar Chamonix. We doen de Tour des Aiguilles Rouges. Meerdaagse tocht rond het bekende massief met hoogtes tot om en bij de 2500m. 1000 à 1500m stijgen of dalen zijn schering en inslag.

We droegen een minimalistische, ultralight maar complete uitrusting met zijn tweeën: 2 persoons tent, lichtgewicht matjes, donsslaapzakken goed tot stevig onder nul, waterfilter, vuurtje en droogvoer. Qua kleding een loopshort, t-shirt, buff, puffy en windshirt. Eén paar merino loopsokjes en uiteraard de Mammut MTR trailrunners. Enige extra’s: thermische onderlaag en een lichtgewicht lange broek. Dit laatste hebben we niet echt nodig gehad maar je mag eigenlijk geen risico’s nemen in de bergen.

En we hadden sporttape bij. Als de schoenen het niet deden, dan hadden we een groot probleem.

Nu om het even over de schoen zelf te hebben. Die heeft een ongelooflijke waslijst aan features. Lekker Zwitters & overengineered. En wellicht een aantal features waarvoor we zelf te lomp zijn om die te appreciëren, dingen waarvoor je een ervaren trailrunner moet zijn. Maar wij bekenen de schoen vanuit een fast & lite trektocht perspectief. Wat kan de schoen betekenen voor wandelaars die dat tikkeltje lichter en sneller willen. Dit zegt Mammut er zelf over: “This little gem is a genuine alternative to the highflying MTR 201 due to its gripex Sonar II sole, whose rounded edges create a completely different running experience. The inner rubber blend is an extremely adhesive sticky rubber with exceptionally high abrasion resistance. This alpine performer is also made from very robust and abrasion-resistant 3-D polyamide fabric; it is extremely light and features Mammut’s proven and patented Base Fit and Rolling Concept technologies. The wedge is made from ultra-lightweight injected EVA IP. The cushioning Strobel midsole, which runs the entire length, also functions as a stone protector. The VENtech lining, which is used in the forefoot area, ensures rapid moisture absorption, drying and therefore climate optimization. This high-tech shoe also features memo foam, 3-D textiles, liquid rubber and 360 heel support. Reflective elements help to keep you safe in the dark.”

Precies een science fiction roman nietwaar? Liquid rubber, 3-D fabric, Sonar sole… nog meer specs vind je op de website van Mammut. Binnen het milieu wordt de schoen aanzien als net ietsje zwaarder, maar vooral zeer compleet en “feature rich”. We halen er enkele uit die wij relevant vonden tijdens ons gebruik.

Eerst en vooral, is de schoen licht: 360 gram voor één enkele schoen maat 43 1/2. Dat maakt de schoen zwaarder in de trailrunning categorie, maar lichter voor trekking. De zool biedt ongelooflijk veel grip. Waanzinnig veel grip zelf op rotsplaten. Ook bij mensen met een slechter evenwichtsgevoel. Naargelang de dagen vorderen durfden we echt bijzonder steil op gladde rotsplaten gaan staan.

De zool is erg soepel. En plooit enorm gemakkelijk. Je voelt perfect de ondergrond en daardoor kan je heel precies je voet neerzetten. Je voelt die scherpe rotspunt onder je, maar het doet absoluut geen pijn. Die Strobel tussenzool doet zijn werk heel goed. De soepele maar toch beschermende zool komt heel goed van pas tijdens lange afdalingen over grote rotsblokken: de schoen en in het bijzonder de zool past zich als het ware aan de ondergrond aan; de zool neemt de vorm van de ondergrond aan zeg maar, en biedt zo veel grip. Ook hele vreemde laterale bewegingen kon de schoen heel goed aan: dus van die vreemde tussenpasjes aan de binnenkant van een rotsblok gingen vlot. De schoen vervormt, grijpt de rots vast, en je enkel en knie hebben alle “natuurlijke” ruimte om te bewegen.

De zijkanten ter hoogte van de enkel bestaan uit memory foam, en nemen dus de vorm van je voet aan, dit is zonder meer een dikke plus qua comfort. De achterkant van de schoen heeft een stugge heel support. Die veroorzaakte (wel dat denken we toch) bij mij een langgerekte horizontale blaar, helemaal onderaan de hiel. Gelukkig was de blaar in het harde vereelte gedeelte van de voet, en voelde ik er helemaal niets van. Ik wist zelf niet in eerste instantie dat ik ze had. De blaar hebben we de hele week onaangeroerd gelaten en verder geen last van gehad. Ben ik die opgelopen tijdens een lange klim of een nog langere afdaling? Ik weet het niet. Waren de schoenen niet voldoende aangespannen (ik durfde ze best wel losjes te dragen)… lag het daar misschien aan? Als test eens de schoenen bewust hard aangespannen voor een 1500m afdaling, en behalve extra precisie in het stappen, geen verandering in de bestaande blaar opgemerkt.

De voorkant en zijkant van de schoen bestaat uit een stevige, volle, dikke mesh die uitstekend ademt, en het water bij iedere stap naar buiten perst. Van binnen naar buiten kan je “erdoor” zien. Zelf bij extreem hete temperaturen laag in de vallei tijdens de middagzon genoten de voeten van een aangenaam klimaat.

De veters worden aangespannen door een klemmetje, en de uiteindes stop je weg in de schoen’s tong. Daar is aan één kant een extra mesh zakje voorzien. Een gimmick misschien maar het werkt wel degelijk. De veters zijn geen enkele keer losgekomen, en niettegenstaande de uiteinden dik gepropt waren in het meshzakje, bleven die ook mooi zitten. Is dit niets voor jou, dan kan je het klemmetje natuurlijk wegnemen en een eenvoudige knoop in de veters leggen.

De tong is ook erg bijzonder. Normaal is die “los” en is die open. Hier is een extra stuk mesh op de onderste helft van de tong die de schoen dichthoudt, en vuil buiten houdt. Met als resultaat: één enkele keer, beiden op dezelfde plek, een steentje in de schoen: een zeer stoffige steile en vermoeiende afdaling over fijn grind en losse gravel in een loodzware zon.

Niettegenstaande het ondertussen langdurige en ruwe gebruik in de bergen met bepakking is er nog nergens slijtage op te merken. Ze zien er bijlange niet meer nieuw uit, maar niks is stuk of toont tekens van slijtage. De toppen hebben een vrij stevige toe cap, en links en rechts van de tenen zit een soort van sticky & ruw rubber, wat de stress areas van de schoen extra beschermt. Tijdens lange afdalingen voel je de voet wel naar voren duwen, en kan je tenen als het ware zien zitten. Het soepele, dunne maar stevige bovenmateriaal en de beschermende rubber zetten zich naar je voet na langer gebruik, en kan je zelf zien hoe je voeten en tenen eigenlijk in de schoen zitten, zelf heb je die niet aan.

Uiteindelijk is de ultieme vraag: doen we de volgende keer deze schoenen opnieuw aan voor een zomertrekking in de bergen? En daar is het antwoord volmondig ja op. We hebben beiden het gevoel dat de schoen onze prestaties verhoogd heeft. Het lage gewicht, de soepelheid, het loopschoen gevoel deed ons zonder meer sneller stappen. En tijdens de spectaculaire afdaling op massieve rotsplaten van Col de Salenton naar Vallon de Bérard waren we helemaal overtuigd én wat blij met de buitengewone grip van de Mammut MTR 201. Trailrunner met véél potentieel voor hikers.

www.mamut.ch
140 EUR