Le Lac Blanc is een bergmeer op 2352m hoogte dat uit een sprookje lijkt te komen.
Je kan best de télécabines in Les Praz de Chamonix nemen. Dit betekent dat je een paar – eenvoudige – kilometers moet stappen vanuit Chamonix. Of je neemt een bus. Wij zijn te voet geweest en we deden er een 40-tal minuutjes over. Er is een mooi breed wandelpad voorzien, enkele meters naast de nationale weg (in het verlengde van Rue Joseph Vallot) en de L’Arve rivier. Eénmaal in Les Praz aangekomen stap je nog een paar honder meter door tot je aan je linkerkant de télécabines van La Flégère ziet.
Je kan verschillende ticket formules kopen: enkel gaan / komen, gaan in La Flégère en dalen in Planpraz of omgekeerd, of – de formule die wij gekozen hebben – gaan via La Flégère naar L’Index, dan te voet naar Lac Blanc, van daar te voet afdalen naar La Flégère en dan opnieuw de télécabines nemen naar Les Praz. Ingewikkeld? Gelukkig is er een kaartje 😉
Dus stijgen we nog vroeg in de morgen met de télécabines naar La Flégère op 1877m. Daar stappen we over in een zetelliftje naar l’Index op 2385m. De zon schijnt, de hemel is helblauw, de sneeuw schitterd en het zicht op de Mont Blanc aan de overkant van de vallei is adembenemend.
Vanuit het kabelstation vertrekken we noordoost. Je steekt een paar sneeuwvelden over, je klimt over een rots, het pad gaat wat omhoog, wat omlaag. Het is een aangename wandeling in een mooie, ruwe omgeving.
Na 45 minuten bereiken we een “hoek” van de berg. Vanaf hier bevinden we ons in het beschermde natuurreservaat “Les Aiguilles Rouges”. De wandeling blijft spectaculair ruw, maar zonder echt moeilijk te zijn. Na een tiental minuten stappen zien we de top. Daarachter moet zich waarschijnlijk Le Lac Blanc bevinden.
Maar eerst nog een korte klim. Ondertussen bevind je je al tussen de vele wandelaars die via verschillende routes aan dit punt zijn geraakt. Na de laaste draai zien we de lac: recht voor onze neus. Prachtig, overweldigend, dit decor kan direct uit een hollywood film komen…
Er is een kleine berghut waar je iets eenvoudigs kan eten of drinken. Gezien het nog vroeg in de ochtend is stappen we verder, rond het meer. Dit meer is slechts 2 weken per jaar NIET bevroren: de laaste twee weken van augustus, als de vele zon van de voorbije weken het meer heeft doen smelten. Halverwege het meer kunnen we doorsteken en op een rotsje uitrusten om te genieten van het zicht. Zou het water koud zijn? Even testen… (voor de minder krankzinigen onder ons die het zelf niet willen testen: het antwoord is ja).
Aan de echterkant van het meer kan je nog verder klimmen en zo de col oversteken. We zien een groep mensen verder klimmen. Ziet er bijzonder spectaculair uit, maar alpinisme uitrusting lijkt aangeraden.
Wij blijven zitten (liggen) in het zonnetje. Je kan de spiegeling van de bergen zien in meer. Eigenlijk wil je hier niet weg. De drukke wereld lijkt zo ver weg.
Tegen de middag, en na een uitstekende picknick dalen we te voet af naar La Flégère. Minder gelukkigen klimmen naar Le Lac Blanc in een nu zeer sterke zon. We bevinden ons aan de zuidkant, dus is hier weinig begroeiing en al helemaal geen schaduw. Iedere meter dat we afdalen wordt het warmer, zeer warm, de temperatuur stijgt boven de 35°C. Als we kijken naar de gezichten van de andeen zijn we blij dat we nu niet moeten stijgen en dat we vroeg in de morgen vertrokken zijn.
De hitte wordt nagenoeg ondragelijk; de vele rotsen reflecteren de warmte, en het voelt als een oven aan. Als een uitgedroogde hond (?) komen we in La Flégère aan. We slepen ons het koele gebouw binnen.
Van hier was het de bedoeling om naar Planpraz te stappen – de eigenlijke Balcon Sud, maar gezien de grote hitte, en de totale afwezigheid van schaduw besluiten we dit niet te doen. Eénmaal op positieven teruggekomen nemen we de télécabine naar Les Praz.
In de vallei is het zeer drukkend weer, gelukkig zijn er veel bomen die voor schaduw zorgen. De Balcon “Sud” heeft zijn naam niet gestolen 😉 Na een paar kilometers komen we in Chamonix aan. Het enige waar ik nog aan denk is: “ijs”. Het wordt veel ijs en grote milkshake 😉
’s Avonds kunnen we genieten van een enorm onweer. Later blijkt dat die dag de warmste dag van het jaar was…
Geef een reactie